Wat betekent dat betekenis wordt uitgesloten

ge·slo·ten onmogelijk Voorbeeld: 'iets uitgesloten achten' Zie ook: uitsluiten (2) Synoniemen: buitengesloten onbestaanbaar 1 definitie. Uitgesloten betekent dat iets onmogelijk is of dat er geen enkele kans is dat het gebeurt. Het kan ook verwijzen naar het uitsluiten van iets of iemand, wat betekent dat die persoon of dat ding geen deel mag uitmaken van een groep, activiteit of situatie. Wat betekent dat betekenis wordt uitgesloten slui·ten (sloot uit, heeft uitgesloten) 1 buitensluiten; = weren: iem. uitsluiten van deelname 2 onmogelijk maken: het een sluit het ander niet uit het is allebei mogelijk; dat is uitgesloten kan of zal niet gebeuren.
wat betekent dat betekenis wordt uitgesloten

Uitsluiting betekenis

Uitsluiting Het tijdelijk stopzetten van de werkzaamheden van werknemers door de werkgever. Uitsluitingen zijn acties van werkgevers om werknemers niet in de gelegenheid te stellen hun normale werk te verrichten, met het doel om gestelde eisen af te en op uitsluiting f (plural uitsluitingen, diminutive uitsluitinkje n) exclusion Synonym: exclusie.
    Uitsluiting betekenis Selfstandige naamwoord: uitsluiting Meervoud: uitsluitings Betekenis: • Die handeling of resultaat van uitsluit. Gebruik: • Uitsluiting op grond van ras en geslag is verkeerd. Sinoniem: • afsondering • beletting • boikot • diskwalifikasie • uitsondering • weglating • weiering Antoniem: • insluiting Afgelei.
uitsluiting betekenis

Afwijzing betekenis

1) keer dat je iets afwijst Voorbeeld: 'de afwijzing van een voorstel' Synoniem: verwerping 2) bericht dat je afgewezen bent Voorbeeld: 'na een sollicitatiegesprek een afwijzing toegestuurd kr Gevonden op afwijzing - English translation of afwijzing from Dutch from the dutch-English Dictionary - Cambridge Dictionary. Afwijzing betekenis This page was last edited on 22 September , at Definitions and other text are available under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License; additional terms may apply.
afwijzing betekenis

Verwerpen betekenis

wer·pen Vervoegingen: verwierp ( enkelv.) Vervoegingen: heeft verworpen () afkeuren Voorbeeld: 'Het voorstel werd met een meerderheid van stemmen verworpen.' Synoniem: afwijzen Synoniemen: afketsen afkeuren afstemmen afwijzen afwijzend. w e r·pen (verwierp, heeft verworpen) 1 afwijzen: een voorstel verwerpen.
Verwerpen betekenis Verwerpen kan betekenen afkeuren, afwijzen, wraken of verstoten, afhankelijk van de context. Het woord komt van werpen met het voorvoegsel ver- en heeft verschillende uitspraakvarianten. Bekijk de vertalingen in andere talen en de gangbaarheid in Nederland en Vlaanderen.
verwerpen betekenis

Vernietiging betekenis

Alleen iemand die bevoegd is tot vernietiging kan een rechtshandeling vernietigen. Deze bevoegdheid is een wilsrecht. Dat betekent dat de rechter niet uit zichzelf een rechtshandeling kan vernietigen. Maar alleen als degene die daartoe bevoegd is erom vraagt. Vernietigingsgronden. Er bestaat een grond voor vernietiging als iemand moet worden. nie·ti·gen Vervoegingen: vernietigde ( enkelv.) Vervoegingen: heeft vernietigd () zo kapotmaken dat alles verdwijnt Voorbeeld: 'archieven en oud papier vernietigen' Synoniemen: afbreken annuleren delgen nullificeren ondervangen opheffen ruineren s. Vernietiging betekenis Bij vernietiging is een rechtshandeling wel geldig, maar wordt die in feite ‘bedreigd’. Op het moment dat een partij de rechtshandeling vernietigt valt de spreekwoordelijke bodem onder de overeenkomst weg. Om te vernietigen is dus – anders dan bij nietigheid – wél een (aparte) handeling nodig.
vernietiging betekenis